یادداشتی از: محمد رسول نجاتی آرانی به وجود آمدن انقلاب در مصر حرکتی بزرگ و تاثیرگذار در منطقه ،جهان اسلام و حتی سطح جهان بود ،چرا که در آن نیرو های اسلامی روی کار می آمدند و دیکتاتور وابسته به آمریکا و اسرائیل سقوط می کرد ولذا این تحولات می توانست نقش مهمی را در رابطه با مسئله فلسطین ایفا کند ، و حتی این تحولات بر روی دیگر کشور ها نیز اثر گذار باشدو به عنوان یک الگو ارائه شود،حال با گذشت دو سال از این انقلاب چرا این حرکت به این سمت و سو رفت که به یک کودتا ختم شد وچه مشکلات و موانعی این انقلاب را به این سمت برد. بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران مسائل سیاسی دلیل عمده و مهم را اشتباهات استراتژیک جریان اخوان المسلمین می دانند. اولین اشتباه اینکه ،این جریان بعد از پیروزی در انقلاب به سمت ایجاد یک قانون اساسی مدون گام برنداشت و با تعدیلاتی در قانون اساسی قبلی آن را به رای گذاشت و از دل همان قانون اساسی ناقص، ریاست جمهوری و مجلس شکل گرفت ، در حالی که اخوان المسلمین می توانست شورایی از رهبران خود را برای تنظیم قانون اساسی جدید ایجاد کند و سپس آن را به رای بگذارد . دومین اشتباه از اشتباهات اخوان المسلمین اعتماد به غرب و نیز تفکرات تندرو سلفی بود همان جریان هایی که در چند روز اخیر پشت ریئس جمهور مرسی را را خالی کردند ،آمریکا و عربستان و نیرو های تند رو به مرسی وعده کمک دادند اما از آن سرپیچی کردند مهم ترین اشتباه مرسی همین اعتماد به آمریکا و جریان سلفی النور بود  ،رهبرانقلاب اسلامی آیت الله خامنه ای در پیایمی در همان روز های اول پس از انقلاب همین مسئله را به رهبران اخوان المسلمین گوشزد کردند اما متاسفانه آنها در این مسئله کوتاهی کردند . اشتباه سوم، نحوه تعامل اخوان المسلمین با مسئله فلسطین و اسرائیل بود ،این جریان که همواره شعار مبارزه با اسرائیل را مطرح می کردو خود را دل بسته به آرمان فلسطین می دانست پس از رسیدن به قدرت مواضع درستی را در قبال این مسئله اتخاذ نکرد و مرسی در نامه ای به شیمون پرز او را برادر و دوست عزیز خود خواند و بر معتبر بودن پیمان نگین کمپ دیوید نیز پافشاری کرد . اگر بخواهیم جمع بندی کنیم جریان اخوان المسلمین بعد از به قدرت رسیدن از مهم ترین اصول خود یعنی مسئله فلسطین و وحدت که بر اساس تعالیم رهبر بزرگ آن شیخ حسن البنا بود عدول کرد و ما این دو را در دو اشتباه ذکر شده یعنی نحوه برخورد با اسرائیل و نیز نزدیکی به جریان های تکفیری  سلفی می بینیم . اشتباهات چهارم ، در واقع اشتباه نیست بلکه ناتوانی جریان اخوان المسلمین در حل مشکلات اقتصادی مصر بود ،این جریان به مردم بعد از به قدرت رسیدن وعده هایی را جهت بهبود وضعیت معیشت مردم مطرح کرد که در تحقق آنها ناتوان بود ،و علاوه بر آن وضع اقتصادی بدتر شد . غرب با استفاده از آنچه در مصر پدید آمد می خواهد این تصویر را ارائه دهد که شکل گیری نظام اسلامی معنا نداردو ادره کردن کشور بر اساس مبانی دینی ممکن نیست و این نظام در عرصه مدیریتی ناتوان است ،لذا باید نظام های سیاسی نظام هایی سکولار باشند و دین در ادره امور نقشی نداشته باشد ،آنها برای برای رسیدن به این نتیجه الگوی مصر را مطرح می کنند و بر الگو های موفق مثل نظام جمهوری اسلامی ایران سرپوش می گذارند.