يادداشتی از: حجت الاسلام دكتر عبدالله عباسی آرانی     انسان متشکل از دو جنبه می باشد جنبه روحانی وجسمانی. بر اساس جهان بینی الهی جنبه روحانی انسان براساس آیه ( نفخت فیه من روحی )است . روح انسان مجرد است ومادی نیست ودر مقابل جنبه  مادي انسان تابع شرایط ماده است .در مقایسه میان این دو جنبه  بعد معنوی وتوجه به آخرت اصل وهدف برای تکامل انسان است وجسم انسان زمینه ومقدمه تکامل  انسانی است .در روایتی از پیامبر اسلام (ص)آمده ( الدنیا مزرعه الاخره )یعنی دنیا ومافیها مقدمه آخرت است.    همانطور كه براي جسم انسان باید تغذیه سالم  فراهم كرد  و بايد مراقبت هاي لازم در برابر بيماري ها  انجام شود امراض روحی را نیز باید با نسخه هاي شفا بخش خدا و پيام آوران او درمان کرد .یکی از نسخه های پیچیده شده توسط خدا برای انسانی که معصوم از گناه نیست روزه در ماه مبارک رمضان می باشد . رمضان به معنی شدت گرماست . این معنا در چند سالی که ماه رمضان در گرماي تابستان می باشد برای انسان ملموس تر می نماید. چرا که (افضل الاعمال احمز ها ) یعنی با فضیلت ترین اعمال سخت ترین آن می باشد .خداوند نیز در آیات قران در بیان فلسفه روز می فرماید که: مابر شما روزه را واجب کردیم لعلکم تتقون تا این که شما پرهیز کار شوید . پس انسان می تواند با روزه گرفتن از بسیاری از گناهان دوری کند مانند تکبر، غرور وعدم توجه به بینوایان وعدم یاد خد که باتوجه به آماری که داده اند بسیاری از امراض خصوصا غفلت از یاد خدا در ماه مبارک رمضان کمتر می شود و توجه به قرآن در این ماه بیشتر  مي شود. ولی متاسفانه مجامع قرآني ما  در طول ماه مبارک  در عوض توجه به تدبر در قران و یادگیری بیشتر مفاهیم قرانی  فقط توجه به خواندن یک جزء در هر شب دارند که این مسئله باعث شده جوانان از مفاهیم  كتاب خدا بهره نبرند که این یکی از معضلات فرهنگی است.  به نظر می رسد اگر روحانیت و مسئولین مربوطه توجهی ویژه در تذکر این مطلب داشته باشند می توان به گونه ای برنامه ریزی  كرد که بیشتر مباحث حول محور یادگیری روخوانی نوجوانان و جوانان و توجه به مفاهیم قرآنی و تدبر در آن پرداخته شود و این رسم که حتما باید در یک شب یک جزء خوانده شود ملاک نباشد بلکه درک مفاهیم آن مورد توجه باشد چرا که بهترین موقعیتی که نوجوان و جوانان  در محضر قرآن  قرار مي گيرند همین ماه رمضان است که روحانيون معزز بايد  از این موقعیت نهايت استفاده را ببرند كه متاسفانه غفلت صورت مي گيرد. درباره عظمت این ماه  روایتی قدسی آمده است: كه  (الصوم لی وان اجزء به) یعنی روزه از من است وخودم پاداش آن  هستم.  پس معلوم می شود که روزه آنقدر عظمت دارد که خدا آن را از خود می داند وماباید خود را در راه این نسیم الهی قرار دهیم. پیامبر اسلام(ص) در خطبه شعبانیه که در اواخر ماه شعبان بیان فرمودند می فرماید: قد اقبل علیکم شهر الله بالبرکه والرحمه والمغفره) یعنی این ماه به سوی شما روی آورد چه نسیمی بالاتر از رحمت، خوابش عبادت تسبیحش عبادت ونماز وطاعتش مقبول .البته گناهش هم مضاعف به نظر می رسد چند سالی است که به خاطر عدم توجه به احترام این ماه مبارک رمضان روزه خواری در ملا عام زیاد شده که حتی در زمان شاه این طور نبوده که بر همه فرض است که با امر به معروف ونهی از منکر بتوانیم جامعه را از این گناه پاک سازیم . بله فردی که عذر دارد مانعی ندارد از خوردن غذا و آشامیدن. ولی اگر این موارد در منظر عموم باشد یک نوع بی حرمتی به این ماه است که پیامبر(ص) فرموند: مثل من و شما مثل ماه مبارک رمضان است نسبت به ماه های دیگر و مثل اهلبیت من نسبت به شما مثل ماه شعبان است نسبت به دیگر از ماهها . پس با توجه به حرمت این ماه بايد سعي كنيم در رعايت حرمت آن بكوشيم.