حجت الاسلام محمد تازه مرد        امام جواد(ع) نهمین امام شیعیان هستند که نام مبارکشان «محمد» و از القاب اصلی‌‌شان «تقی» است. ایشان در کودکی به امامت رسیدند و پس از هفده سال ولایت، در ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند. شهادت حضرت قاتل حضرت جواد(ع) به نقل مشهور همسر ایشان، ام‌فضل است که به دستور معتصم، خلیفه‌ی عباسی، ایشان را با انگور آلوده، مسموم کردند. نقل دیگری بیان می‌کند که ایشان توسط یکی از غلامان معتصم با شربت زهرآلود به شهادت رسیدند. حضرت ۴ پسر و ۲ دختر داشتند و پس از شهادت در کاظمین دفن شدند. جایگاه ویژه‌ی حضرت در نزد امام رضا(ع) امام رضا(ع) علاقه‌ای ویژه به فرزند خود داشتند. وقتی ایشان قصد مسافرت اجباری از مدینه به سوی مرو را داشتند، حضرت جواد(ع) را با خود بردند و به قبر مبارک حضرت رسول(ص) چسباندند تا میزان علاقه‌ی بسیار خود به پسرشان را نشان دهند. همچنین زمانی که حضرت رضا(ع) در مرو بودند، نامه‌هایی به مدینه می‌فرستادند و در مورد حضرت جواد(ع) سفارشاتی می‌کردند که نشان می‌دهد از آن جا در جریان احوال فرزندشان بوده‌اند. سه توصیه از امام جواد(ع) برای سبک زندگی در روایتی از حضرت جواد(ع) نقل شده است که ملاقات با برادران مومن، هر چند در حد یک نگاه و ملاقات کوتاه باشد، موجب تکامل عقل است. این روایت لزوم ارتباط مومنان با یکدیگر و محبت قلبی آنان در زندگی را نشان می‌دهد. جضرت در روایتی دیگر فرموده‌اند: «مومن هرگز حقیقت ایمان را نمی‌چشد مگر این که دین خود را بر هوسش غلبه دهد و هرگز به هلاکت و گرفتاری نمی‌افتد مگر این که هوسش را بر دینش برتری دهد.» در سبک زندگی باید مرز میان هوس و میل انسان با ایمانش مشخص باشد. در حدیثی دیگر می‌فرمایند مومن به سه چیز نیاز دارد: اول توفیق از جانب خداوند که او را اهل خیر کند و خدمت به خلق را به او ارزانی دارد، دوم واعظی درونی که او را از درون نصیحت کند و از بدی باز دارد و سوم خوی نصیحت پذیری. در جامعه‌ی امروز ما متاسفانه یکی از چیزهایی که کمتر مورد توجه است، اولا خوی نصیحت‌پذیری و ثانیا نصیحت برادران مومن است. تا حدی که گاهی پیش می‌آید افرادی از کنار کوتاهی‌ها و گناهان دیگران به راحتی می‌گذرند و به او تذکر نمی‌دهند. در حالی که اگر این دو ویژگی در افراد وجود داشته باشد، آنان به مراتب می‌توانند راحت‌تر به اهدافی که دارند برسند.