پرسش اصلی؛ دیدگاه نخبگان زمان امام حسین(ع) در قبال قیام و حرکت ایشان به سمت کوفه چه بود؟ پرسش های فرعی؛آیا نخبگان و خواص جامعه دیدگاه مثبتی به این حرکت و قیام داشتند؟ یا اینکه نظر آنان در این مورد منفی بود؟ آیا دلایلی برای موافقت و یا عدم موافقت خود با این حرکت به سمت کوفه داشتند؟ نکته  برای دست یابی به این پاسخ، معرفی و شناخت مختصری از تاریخچه زندگی این افراد، لازم است؛ زیرا از یک سو، به نظر اغلب روانشناسان، برای شناخت پسینه ی رفتار انسان ها باید به پیشینه ی زندگي آن ها توجه کرد که به غیر از این شناخت، شناختی بالاتر، از علت این که چرا به آن ها خواص گفته می شود، می دهد. از سویی دیگر سابقه ی بسیار درخشان خواص، اهمیت و لزوم همراهی آنان را با امام بیشتر مشخص می کند. البته در این گفتمان، با توجه به محدودیت نوشتار و کثرت افراد و خواص مورد نظر، این بررسی(معرفی خواص) بسیار محدود انجام خواهد شود . متن کتاب ، مقاله ، تحقیقی با این موضوع و دغدغه انجام نشده است هرچند مقاله هایی پیرامون علل عدم همکاری و عدم حضور برخی از خواص نظیر سلیمان بن صرد(علل عدم شركت سليمان بن صرد خزاعي در واقعه كربلا (فصل نامه علمي- تخصصي تاريخ در آينه پژوهش، سال پنجم- شماره چهارم- زمستان 1387) توسط عبدالرضا عرب ابوزيدآبادي انجام شده است) و محمد بن حنفیه(علل عدم حضور محمد بن حنفيه در واقعه كربلا (نويسنده علي غلامي دهقي، مجله تاريخ در آينه پژوهش، شماره 24) دیگران انجام شده است ولی تحقیقی جداگانه در باب دیدگاه نخبگان در خصوص قیام و حرکت امام حسین(ع) به سمت کوفه انجام نشده است نکته ی قابل تأمّل در این موضوع، مسئله ی کمبود منابع، تطهیر(پاك شمردن) برخی از خواص و احزاب شاخص، نظرات و دفاعیات شخصی افراد از نخبگان و از همه مهمتر ترس ورود به این مباحث است؛ که دارای خلأ و حلقه های مفقوده بسیاری است، لیکن در این گفتمان دوستانه سعی بر آن شده، که با نگاهی کلی به نوع دیدگاه هایی که سرنوشت ساز در تاریخ شد، به یک یا چند احتمال علمی بدون اغراض خاصی- مثلاً بدون توجه به سابقه درخشان جریان ها و خواص- توجه داده شود؛ احتمالاتی که به دور از فرافکنی هاي کمی و کیفی تا حدودي خالي از تعصب ورزی ها و محدودیت هایی مکانی و زمانی است. ار این رو این گفتمان می تواند به مباحث روز نخبگان جامعه اسلامی نیز کمک شایانی نماید. نتیجه؛ بحث علمی برای کشف مجهول است نه معلوم از این رو شناخت دیدگاه های نخبگانی که دلیل و توقعی بر حضور آنان- مانند جریان شیعی یا جریان علماوفقها- در واقعه کربلا می رفته است ، ضرورت میابد. همان طورکه ملاک در چینش نخبگان، در این گفتمان، میزان قرابت و به همان اندازه نوع انتظار و توقع حضور آنان در کنار فرزند رسول خدا(ص) خواهد بود. خواص یا مبدأ جریانند و یا استمرار بخش جریان، از این روکلام رهبر معظم انقلاب در نقش حیاتی و ثمر بخش نخبگان جامعه اسلامی در ملاک حال افراد است، رنگ و بوی معناداری به مباحث ما می بخشد پژوهشگر: وحید متشکر انتهای پیام/14