عاشورا نقطه ستيز با تلون و مداهنه

   "كسب دنيا "، "حفظ دنيا " و "دفع ضرر دنيوی" سه عملی است كه مداهنه گران برای توجيه عمل خود به آن متوسل می شوند. اما مشكل اصلی جايی است كه مداهنه به يک سيره اجتماعی تبديل شود. 

   "كسب دنيا "، "حفظ دنيا " و "دفع ضرر دنيوی" سه عملی است كه مداهنه گران برای توجيه عمل خود به آن متوسل می شوند. اما مشكل اصلی جايی است كه مداهنه به يک سيره اجتماعی تبديل شود. 

متن خبر

یادداشت تحریریه      1- يكی از ابعاد عرفانی حركت سيد و سالار شهيدان(ع) استقامت و پايداری حضرت در رسيدن به لقاء الهی است. عرفا معتقدند پيمودن طريق وصول به لقاء الهی نيازمند لوازم چهارگانه است كه عبارتند از: تشخيص حق از باطل، شناخت راهی كه انسان را به هدف می رساند، حركت در مسير و پايداری در آن. تشخيص حق مهم است، تشخيص راه رسيدن به حق هم مهم است، حركت كردن به سوی حق نيز خيلی اهميت دارد اما پايداری در حركت از همه مهمتر است. حضرت ابا عبدالله(ع)  اين درس را به بشريت آموخت كه وقتی حق را تشخيص داده و راهش را شناختيد در راه حق حركت كرده و تا آخر ايستادگی نماييد.          2-   نقطه مقابل پايداری "تلوّن" است .معنای لغوی تلوّن گوناگون شدن و رنگ عوض كردن است. انسانی كه در يک مقطع زمانی حق را تشخيص داده و آن را نيز فهميده، حركت هم كرده ولی استقامت به خرج نداده، گرفتار "تلوّن" شده است. چنين كسی قطعا به مقصد نمی رسد و هلاكت و نابودی را در پيش رو دارد. امير المومنين(ع) می فرمايند: بدانيد كه خدای متعال از بين بندگانش آنهايی كه رنگ عوض می كنند را مبغوض می دارد پس از حق دست برنداريد و از ولايت اهل حق خارج نشويد زيرا اگر كسی به جای ما شخص ديگری را به ولايت برگزيند هلاک می شود.(بحار،ج10،ص105)         3-   متلوّنين نيز سه دسته اند: گاهی خط عوض كردن تصادفی است. مثلا شخصی غفلت می كند و نفس بر او غالب می شود و تا آخر عمر در مسير باطل می ماند. نوع دوم آن است كه شخص غفلت می كند و از مسير حق  به باطل منحرف می شود اما بعد از مدتی پشيمان شده و باز می گردد. نوع سوم هم آن است كه گاهی خط عوض كردن به صورت "روش" در می آيد. اين عمل "مداهنه " ناميده می شود. مداهنه گران روش شان اين است كه گاهی به حق متوسل می شوند و گاهی به باطل، خطر عظمی در اين گروه است كه هر روز به هر بهانه ای شده خط عوض می كنند.     4-  "كسب دنيا "، "حفظ دنيا " و "دفع ضرر دنيوی" سه عملی است كه مداهنه گران برای توجيه عمل خود به آن متوسل می شوند. اما مشكل اصلی جايی است كه مداهنه به يک سيره اجتماعی تبديل شود در اين حالت هر كس بخواهد غير از اين عمل كند در آن جامعه مطرود می شود. حضرت ابا عبدالله(ع) در كربلا به زير سم اسبان مداهنه گران رفت تا با اسقامت و پايداری و نثار خون خود فرهنگ مداهنه گری را تا ابد دهر رسوا سازد. اين روزها شايد يكی از مهمترين درس های عاشورا برای ما شناخت فرهنگ مداهنه و دوری از آن است .

تاریخ آخرین تغییر
پنجشنبه, اردیبهشت 2, 1400 - 21:11
کد خبر: 7332

https://tavoosebehesht.ir/node/7332

افزودن دیدگاه جدید